Vitoria sindical de CSI-F. Os Gobernos deben negociar cos
sindicatos e non aplicar recortes pola vía do decreto
O Goberno da Rioxa deberá dar marcha atrás nas
súas decisións
O Tribunal Supremo ratificou unha sentenza do
Tribunal Superior de Xustiza da Rioxa polo que se anulan diferentes medidas
adoptadas en materia de persoal polo Goberno desta comunidade autónoma en
materia de xubilacións forzosas, amortización de prazas, traslados, rebaixas
salariais e peche de centros públicos.
O auto do Supremo, do pasado 26 de setembro, supón
unha importante vitoria para a Central Sindical Independente e de Funcionarios
(CSI-F), sindicato máis representativo nas administracións públicas, e un aviso
ao resto de Gobernos posto que, tal e como referenda o alto tribunal, as
medidas de planificación en materia de recursos humanos deben ser obxecto de
negociación cos sindicatos, lexítimos representantes dos traballadores.
O gabinete xurídico de CSI-F analizará as
implicacións xurídicas desta sentenza para defender os intereses dos
traballadores das diferentes administracións que, desde o comezo da crise,
víronse afectados por recortes unilaterais nas súas condicións de traballo e
por extensión, a calidade dos servizos que reciben os cidadáns.
CSI-F entende que este auto vai marcar un antes e
un despois nas relacións laborais. En concreto, o auto do Supremo referenda
unha sentenza do TSJ da Rioxa, que anula o Acordo do Consello de Goberno da
Rioxa de 29 de decembro de 2011, que supuxo a perda de centos de postos de
traballo.
Tal e como establece a sentenza, o citado Acordo “debeu
ser obxecto de negociación previa na Mesa Xeral de Negociación, en lugar de
convocarlle unha vez aprobado, soamente para informar do contido, o día
anterior da súa publicación no Boletín Oficial”. O Goberno rexional recorreu
ante o Tribunal Supremo que, agora, volve dar a razón a CSIF, desestimando o
recurso do Goberno da Rioxa e obrigando á Administración a pagar costas. Polo
tanto, a sentenza é firme.
O Tribunal Supremo considera que o recurso do
Goberno da Rioxa está mal exposto e non se cumpren os requisitos para recorrer
a suposta aplicación indebida do Estatuto Básico do Empregado Público. Tal e
como recorda CSI-F, esta norma establece de xeito claro que deben negociarse
cos sindicatos todas aquelas cuestións que afectan ás condicións de traballo
dos empregados públicos e xa que logo, obviamente, os recortes.
Devandito Acordo establecía o modo de actuación
por parte da Administración no que a coberturas e amortizacións de prazas
durante os anos 2012 e 2013. Así, prohibía as modificacións de persoal que
supuxesen incremento de gastos. Tamén, determinaba modificacións dos postos de
traballo, prevendo a amortización de determinadas prazas vacantes por peche ou
agrupación de centros.
Igualmente denegou e revisou as prolongacións no
servizo activo, establecendo xubilacións forzosas. Así mesmo limitou
substancialmente as comisións de servizo, así como a contratación temporal e funcionarios
interinos, do mesmo xeito que prohibiu practicamente as contratacións baixo a
modalidade de obra ou servizo ou acumulación de tarefas, no ámbito do Servizo
Rioxano de Saúde.
Algúns exemplos dos efectos deste Acordo son: a
unificación dos institutos de Haro; a xubilación forzosa de funcionarios
maiores de 65 anos; a amortización de ao redor dun centenar de prazas de
funcionarios xubilados; redistribucións de efectivos que se levaron a cabo en
diferentes consellerías; atribución temporal de funcións… e os peches da Escola
Infantil “La Cometa”; a residencia universitaria “Santo Domingo” e os CEPs de
Logroño, Calahorra e Nájera, entre outros.
Ningún comentario:
Publicar un comentario